Inception filmrecensie

Na het enorme succes van The Dark Knight wist Warner Bros maar al te goed dat ze Christopher Nolan gewoon zijn gang moeten laten gaan. Voor Inception mocht de geroemde regisseur zich dan ook helemaal uitleven en het resultaat mag er zeker wezen. Ruim twee uur aan spanning, actie, diepgang en stijlvolle momenten. De zomerhit van 2010 is in elk geval bekend...

Een drijvende kracht
Inception draait om Dom Cobb (DiCaprio), een dief die zich heeft gespecialiseerd in het stelen van geheimen door mensen in hun droom te manipuleren. Deze technologie, extraction, is erg gewild bij bedrijven, die Cobb maar wat graag inzetten om bedrijfsspionage te plegen door cruciale informatie van concurrenten te stelen. Als een grote klus mis gaat, zitten Cobb en zijn team in de problemen. Totdat de machtige zakenman Saito hen een uitweg biedt en Cobb zelfs zijn oude leven terug kan geven. Een unieke kans, maar de opdracht is zowel gevaarlijk als lastig: inception. Ze moeten geen informatie stelen, maar juist een idee in het hoofd van iemand plaatsen.

Tot zover de korte introductie van het verhaal, want de rest moet je gewoon zien om te geloven. Of toch niet? Moet je eigenlijk geloven wat je ziet? Nolan speelde al vele jaren met het idee van het delen en misbruiken van dromen en als je merkt dat je tijdens de film in een droom in een droom zit, moet je toch even goed je aandacht erbij houden. Zeker als Cobb en zijn makkers daarna nòg een niveau dieper gaan. Dat is ook meteen een drijvende kracht achter Inception, want de film werkt met een heerlijke spanningsboog die erg goed oploopt. Het begin voelt misschien wat vreemd en traag aan, maar al snel zit je op het puntje van je (bioscoop)stoel.

Mindfuck van hoog niveau
Het wordt ook al snel duidelijk dat Inception een mindfuck van hoog niveau is, met een verhaal dat zich prima kan meten met dat van films als The Matrix, The Butterfly Effect en Memento. Verwacht echter niet dat je met Inception dezelfde actie voorgeschoteld krijgt als in The Matrix. Het is minder lomp en over de top, maar des te meer heeft Nolan voor stijl en subtiliteit gekozen. Zelfs de kleinste druppeltjes bloed worden op een bijzondere manier in beeld gebracht, zonder dat de film bol staat van de computeranimaties. Special effects zijn dik in orde en zeker de scène waarin ongekend met de zwaartekracht gespeeld wordt is nu al legendarisch.

Verder is Inception voor liefhebbers van Nolan's werk ook herkenbaar met acteurs als Ken Watanabe, Cillian Murphy en Michael Caine, die we eerder al zagen in de recente Batman-films van Nolan. DiCaprio zet een prima rol neer als een dief met de nodige persoonlijke problemen, al zijn er meer mensen die de show duidelijk stelen. Marion Cotillard speelt enkele geweldige scènes als de vrouw van Dom, terwijl ook de jonge Ellen Page na haar topprestatie in Juno wederom een erg sterke prestatie levert als 'droom-architect' Ariadne. Een eervolle vermelding is er voor Joseph Gordon-Levitt, die overtuigt in zijn rol als vriend van Dom. Het is mij ook meer dan duidelijk waarom Nolan aan Gordon-Levitt denkt om wellicht The Riddler te spelen in de volgende Batman-film.

Conclusie
Inception is een bijzondere actiethriller die je de hele tijd geboeid naar het scherm laat staren, terwijl je na afloop wel even tijd nodig hebt om alles op een rijtje te zetten en over wat opgeroepen vragen na te denken. De actie is stijlvol, er zijn volop prachtige special effects en het hele concept dat je bewust in de droom van iemand kunt zijn en dan ook nog eens een droom in een droom kunt beleven, zorgt voor een heerlijke mindfuck die maar weinig films voor elkaar krijgen.

Nolan wordt nogal eens gezien als een regisseur die voor het gemakkelijke vermaak kiest, maar met Inception bewijst hij dat er wel degelijk een enorme dosis originaliteit in hem schuilt. Deze film ga je met veel genoegen nog eens een tweede keer bekijken, al is het maar om dan wat rustiger over alles na te kunnen denken.

Bron
http://www.moviesnet.nl/filmrecensies/inception